5 kwietnia, w gościnnych murach Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie odbyła się konferencja „20 lat państwowego systemu poświadczania znajomości języka polskiego jako obcego – doświadczenia i wyzwania” zorganizowana przez Narodową Agencję Wymiany Akademickiej, by uhonorować wieloletnią pracę wszystkich osób zaangażowanych w tworzenie i rozwój systemu certyfikacji i wspólnie spojrzeć w przyszłość jego działania.
W reprezentacyjnej Auli Głównej SGH udało nam się zgromadzić przedstawicieli wszystkich instytucji, które tworzyły system poświadczania języka polskiego jako obcego, a więc: członków Państwowej Komisji do spraw Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego, ekspertów, audytorów, wizytatorów, koordynatorów zespołów, pracowników Biura Programów Języka Polskiego NAWA, którzy zajmują się certyfikacją oraz samych posiadaczy certyfikatów i studentów.
Konferencję uroczyście otworzył Rektor SGH, który następnie przekazał głos prof. Andrzejowi Szeptyckiemu, Sekretarzowi Stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, który wyraził uznanie dla osób pracujących nad certyfikacją od początku istnienia systemu i przybliżył jego historię.
Następnie wręczył ustępującym w tym roku członkiniom i członkom Komisji do spraw Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego oficjalne podziękowania. Jak przyznał później prof. Miodunka – minister Szeptycki jest pierwszym przedstawicielem tak wysokiego szczebla, który pojawił się na wydarzeniu związanym z certyfikacją, co jest niezwykle ważne dla środowiska zajmującego się poświadczaniem języka polskiego jako obcego.
Wstępne słowo do gości konferencji skierował również dyrektor NAWA, dr Dawid Kostecki, który zwrócił uwagę na to, że Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej od samego początku swojego istnienia uczestniczy w procesie certyfikacji. Przypomniał również, że certyfikacja jest ważnym narzędziem promocji języka polskiego – naszego dobra narodowego.
Na konferencji nie zabrakło najważniejszych członków Komisji do spraw Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego. Mowa tu o profesorze Władysławie Miodunce – pierwszym przewodniczącym PKdsPZJPjO, która oficjalnie została powołana w 2003 roku i profesorze Waldemarze Martyniuku – obecnym przewodniczącym.
W swoim wystąpieniu prof. Miodunka podkreślił wagę ALTE (Association of Language Testers in Europe), jako podstawowej i referencyjnej organizacji, z którą obaj profesorowie byli od początku. Wyraził też przekonanie, że certyfikacja była przełomową innowacją o charakterze strategicznym, która wymusiła nowe metody i programy nauczania.
Profesor Martyniuk skupił się z kolei na wyzwaniach, które obecnie stoją przed systemem certyfikacji m.in. nowelizacja przepisów prawnych, certyfikacja jako instrument polityki migracyjnej, pandemia, czy wreszcie nowe technologie, które pozwalają na przeprowadzanie egzaminów online, zastosowanie nowych technologie do oceniania prac i wykorzystanie sztucznej inteligencji. W tym kontekście warto dodać również wcześniejsze spostrzeżenia ministra i dyrektora NAWA, którzy mówiąc o lawinowym wzroście osób przystępujących do egzaminów i otrzymujących certyfikaty, wskazali na to, że przepustowość systemu padła ofiarą jego wielkiego sukcesu.
Po przemówieniach miały miejsce dwie sesje plenarne, w trakcie których osoby na różne sposoby zaangażowane w system poświadczania znajomości języka polskiego jako obcego dzielili się swoimi doświadczeniami, charakterystyką pracy oraz przemyśleniami na temat teraźniejszości i przyszłości systemu oraz czekających ich wyzwań. Głos zabrali przedstawiciele zespołu autorów zadań egzaminacyjnych, zespołu audytorów, biura PKdsPZJPjO, komisji egzaminacyjnej, podmiotów uprawnionych, które przyjęły największą liczbę zdających oraz osób zdających. Wszystkim dziękujemy za wielkie zaangażowanie.
Wniosków po konferencji nasuwa się wiele. Po pierwsze jesteśmy wdzięczni, że aż tyle osób zgodziło się przyjąć nasze zaproszenie i uświetnić naszą konferencję, którą uważamy za nasz wspólny sukces. Po drugie, wszyscy mieli okazję poznać historię systemu polskiej certyfikacji i tytanicznej pracy, jaką wykonali jego założyciele. Jest to osiągnięcie nie do przecenienia. Mieliśmy też okazję zobaczyć, jak wspaniali są to ludzie – pełni miłości do swojej pracy, motywacji, ambicji, ale przede wszystkim niezwykłego ciepła i humoru!
Doświadczenia to jedno, ale ważne jest także, że był to czas na omówienie wyzwań, jakie stoją przed systemem i możliwościach radzenia sobie z nimi. Mamy nadzieję, że wszyscy pożytecznie i miło spędzili czas i że będziemy mieli jeszcze okazję spotkać się w takim samym gronie, by uczcić kolejny jubileusz (za 5, a nie 20 lat)!
